فقط نگاه کرده ام
اگر به چشم عالمی من اشتباه کرده ام
فقط سکوت کرده ام .فقط نگاه کرده ام
شکایتی ندیده اند از آنچه رفت بر سرم
گلایه های درد را فقط به چاه کرده ام
فقط دو چشم داشته ام به انتظار روشنی
یکی به اشک داده ام بکی به راه کرده ام
غروب مانده پیش رو امید بسته ام به او
سایه ای به پشت سر که تکیه گاه کرده ام
چه بود حاصل من و تو از عبور زندگی
مرا به باد داده ای . تو را تباه کرده ام
دلم تنگ است
دلم تنگ است حیرانم چرایش را نمیدانم
پریشانم پریشانم چرایش را نمیدانم
نه در خوابم که بیدارم ولی کابوس میبینم
هراس افتاده در جانم چرایش را نمی دانم
کسی انگار قلبم را در مشت میگیرد
بخود دلتنگ می مانم چرایش را نمی دانم
نگاهش خیره در من دانم از احساس می گوید
از این افسون گریزانم چرایش را نمیدانم
پسندش نیست این چشمان رازآلود خاموشم
من این را خوب میدانم .چرایش را نمیدانم
ولی با این همه این عشق این درذآشنا را من
همیشه سخت خواهانم .چرایش را نمیدانم
دلش را ابن سیاه سرد سنگی را خدای من
نمی خواهم برنجانم چرایش را نمیدانم ..........................
فرصت عشق
فرصت برای از تو سرودن تمام شد
در گیر ودار عشق تو بودن تمام شد
فصل خزان خاطره ها مان رسیده است
در بستری زیاس غنودن تمام شد
دیگر بس است گفتن شعر از نگاه تو
از انتظار جاده سرودن تمام شد
می دانم آشنا که به قلبم نمی رسی
در فکر بازگشت تو بودن تمام شد
کنار میروم من از مسیر سرنوشت تو..............
کنار میروم من از مسیر سرنوشت تو
اگر چه باز میشوم اسیر سرنوشت تو
زخاطرم نمی رود شبی که گرم وبی صدا
در دل مرا زدی ومن گشودم عشق را
تو میزبان من شدی در ازدحام بی کسی
ولی کنون که میروی برای من تو هر کسی
خدا نخواست تا برایت آشنا شوم
و آه آمد آن شبی که من زتوجداشوم
***************************************************
ای چشم تو چشم
ای چشم تو چشم.چشم عالم را چشم
من چشم ندیده ام چو چشم تو به چشم
چشمم زمیان چشم. چشم تو گزید
این چشم چه چشمی است چه چشم
وقتی چیزی برای از دست دادن نداشتم،همه چیز را بدست آوردم.وقتی فروگذاشتم کسی را که بودم،خودم را یافتم .وقتی خفت را شناختم واما بازبه راهم ادامه دادم،فهمیدم در انتخاب سرنوستم آزادم.نمیدانم،شاید بیمارم،شاید زندگی مشترکم رویایی بود که تا وقتی بود، نفهمیدمش.می دانم می توانم بدون او زندگی کنم،اما دلم می خواهد دوباره ببینمش......تا به اوچیزی را بگویم که تا وقتی با هم بودیم،هرگز نگفتم:تو را بیشتر از خودم دوست دارم.اگر بتوانم این را بگویم،میتوانم در ارامش به راهم ادامه بدهم ....چراکه این عشق رستگارم کرده است .
پائولوکوئلیو(زهیر)
